De Bruintjeskreek is een afwisselend gebied. Het is een variatie van open water en moeras. Oorspronkelijk is de Bruintjeskreek een brede geul met hoge oeverwallen. Maar na de bedijking van de Anna Jacobapolder is de kreek steeds smaller geworden. De oevers zijn in gebruik genomen als weiland en het restant van de kreek kreeg een functie als boezem voor het overtollige polderwater. Middenin de kreek ontstond spontaan een bosje met veel wilgen.

Parkeren kan op de Mosselweg. Vanaf hier loop je naar de vogelobservatiehut, die via een pad achterlangs de dijk te bereiken is. Vanuit de vogelhut heb je een mooi zicht op de kreek en de rietkragen.